“Ik ben in een constante staat van paraatheid. Ik werk heel hard, ben doodmoe aan het einde van de dag, maar als je me vraagt wat ik bereikt heb, dan is dat niet zoveel. En daar voel ik me dan ook nog schuldig over.” Van de week had ik hier een heel open gesprek met een klant over. Deze crisis maakte hem moe, gaf hij toe, en bracht hem uit evenwicht. Ik kon me er meteen mee identificeren. Ik heb dat ook. En als ik zo mijn omgeving spreek (online uiteraard of via de telefoon), dan hoor ik vaak hetzelfde. Mensen zijn moe, alert, uit balans, gespannen en onrustig.
De wereld is ineens anders en wij zijn uit balans
En dat is helemaal niet zo gek. In een vrij korte periode moesten we de zaken die we als structuur hadden (bijvoorbeeld ons ochtendritme: aankleden, ontbijten, de kinderen wegbrengen, naar je werk reizen) ineens veranderen. Niet langer konden we door de crisis dit ritme op de automatische piloot doen, maar moesten we nadenken over nieuwe manieren en oplossingen.
Normaal gesproken doen we heel veel op de automatische piloot. We denken niet meer na bij het afsluiten van ons huis, tandenpoetsen, de weg naar school of werk. Dat is de efficiëntie van ons brein, van onze hersenen, want op deze manier kost het ons brein minder energie. Die automatismen zijn aangelegde paden in onze hersenen, diep ingegroefd omdat we die al zo vaak hebben gedaan. Als de wekker gaat, sta je op, kleed je je aan, drink je je koffie en ga je naar werk; allemaal in een redelijk vast patroon.
Onze hersenen zoeken naar nieuwe paadjes
Maar nu is het ineens anders! De wekker gaat en dan? De kinderen kunnen niet naar school, je schiet misschien wel gewoon in je kloffie omdat je toch niet naar werk gaat, er is geen bus, auto of fiets die je hoeft te nemen, er is geen vast koffiemoment. Er zijn vragen als ‘Wat moeten de kinderen leren?’, ‘Hoe ga ik dit doen?’, ‘Wanneer begint eigenlijk mijn werkdag?’ ‘Kan die überhaupt beginnen met alles wat ik moet regelen?’. We zijn totaal ons ritme kwijt en uit balans gebracht. We moeten bij alles nadenken, niks is standaard, alles is nieuw.
In tijden van crisis
In onze hersenen betekent dit dat we nieuwe paadjes moeten aanmaken en dat kost energie. De ingesleten patronen (de automatismen) in onze hersenen zijn afgesneden (we kunnen niet meer naar school of werk) en we moeten nieuwe paadjes aanleggen. Dat is niet eens vrijwillig, dat is gedwongen nieuw gedrag aanleren. En dat kost energie, heel veel energie. Daar moeten we tijd en aandacht aan geven, iets wat we niet eindeloos hebben. Het is dus ook niet zo gek dat we in deze crisis moe zijn, hard werken en het idee hebben dat we weinig resultaat zien.
Dan heb ik het nog niet eens over de onzekerheid, twijfel en angst die we misschien wel voelen. Emoties die we liever niet hebben, komen op. We zijn vaak met man en macht bezig om die weg te drukken of op te ruimen. Ook dat kost energie.
Al met al is het dus niet raar dat we hard werken en doodmoe zijn. Maar dat we weinig bereiken, is niet waar. Onze situatie is veranderd en dus kan je niet meer hetzelfde van jezelf verwachten als voor deze corona crisis. We zoeken naar een nieuw evenwicht, je hersenen maken overuren en het lijkt misschien aan de buitenkant dat je weinig resultaat hebt, maar aan de binnenkant bereik je heel veel.
Wat nu te doen:
- Verwacht niet te veel van jezelf. Verwacht zeker niet hetzelfde in resultaten als voor de corona crisis. Als je dat doet, stel je jezelf alleen maar teleur en heb je de kans dat je jezelf gaat straffen.
- Geef jezelf (en de ander) de ruimte. Weet dat je doet wat je kan en dat het hard werken is om aan een nieuwe situatie te beginnen.
- Ontsla jezelf 10-15 minuten per dag van ‘iets doen’. Gun jezelf tijd om even niks te doen. Het houdt je hoofd helder en dat helpt je betere beslissingen te maken. Wil je daar begeleiding bij, dan kan je meedoen met mijn gratis 9-daagse reeks “Zuiver je hoofd”.
- Ga je emoties zien en bekijk ze van een afstand. Zie ze opkomen en ook weer gaan. Kan je daar een steuntje bij gebruiken? Lees dan mijn blog over de quick guide naar emoties.
- Schrijf elke dag op waar je die dag trots of dankbaar voor bent. We focussen zo erg op het negatieve (niet alleen in een crisis, maar sowieso in het leven) en dit helpt je de andere kant te zien.
Tot slot: Wil je juist nu meer inzicht in jezelf? Meer ruimte creëren? Minder zorgen maken? Meer concentratie en focus? Je emoties gaan zien en weten hoe je daar effectief mee omgaat? De kracht van een helder hoofd ontdekken?Dan heb ik hier een bijzondere online (uiteraard) training voor je. Maar ook hier: wees mild voor jezelf. Kan je dit nu aan?
