Van de week trainde ik een groep managers die leidinggeven aan teams van verschillende groottes. We spraken over afleiding: werknemers die aan je bureau staan, een volle agenda, open werkplekken, mails die binnenkomen et cetera. Maar ook over de eigen reacties op de afleiding. Eén daarvan was een prachtig zeer vaak genoemd voorbeeld daarvan, namelijk schuldgevoel.
Stel je het volgende voor: Je hebt een half uur niks in je agenda staan, je verheugt je op die tijd om dan te doen wat jij wilt doen. Dan komt er ineens een vraag van je teamlid: “Heb je even voor me? Ik zit ergens mee”. De billion dollar question is dan: Wat doe je?
Voor velen is dit een duivels dilemma en zeker als je leidinggevende bent. Want je taak is immers om je mensen te faciliteren hun werk goed te kunnen doen, je wilt graag coachend optreden en bovendien weet je hoe belangrijk het is om aandacht te hebben voor je medewerkers.
Maar tegelijkertijd heb je die tijd nodig om een aantal zaken af te maken, moet je je eigen gedachten op orde krijgen en was dit het enige moment waarop je je hoofd even kon leeg maken.
Een rondvraag in de groep managers over dit duivels dilemma leverde voornamelijk deze twee reacties op:
- De managers zijn geneigd om de tijd aan de collega te geven. Daarmee geven ze hun eigen tijd en behoefte op voor de ander met het risico dat ze zelf achter gaan lopen en in de problemen raken.
- De managers die geen tijd maakten voor hun collega, gingen op andere manieren compenseren. Of eigenlijk óvercompenseren: Voorstellen goedkeuren die je normaal minder snel zou goedkeuren, een andere keer veel tijd besteden aan deze collega, gunsten doen…kortom: cadeautjes uitdelen.
“Tijd nemen voor jezelf geeft een schuldgevoel”
En dit is superinteressant! Want beide zijn niet echt efficiënt en toch doen deze en vele andere slimme managers met hen dit. En waarom? Vanwege schuldgevoel!
Veel mensen vinden het moeilijk om tijd voor zichzelf te nemen en vinden dat ook geen goede reden om nee te zeggen tegen een ander. Tijd nemen voor jezelf geeft dus een schuldgevoel. En we zijn dus geneigd om onze tijd aan iemand anders te geven om zo dit schuldgevoel te vermijden. Daarnaast gaan de meesten, als ze wel tijd nemen voor zichzelf, dat op andere manieren compenseren om zo om te kunnen gaan met dit schuldgevoel.Het kost ons liever iets extra’s dan dat we met dit gevoel om willen gaan.
Dit is een automatisch en niet efficiënt patroon. Wat zich blijft herhalen waardoor je zelf met een voortdurend schuldgevoel rondloopt of achter de feiten aanloopt op je werk.
Wat zou je kunnen doen?
- Je bewust zijn dat dit speelt en voor jezelf analyseren wanneer dit bij jou speelt.
- De voordelen opschrijven die jij en een ander ervan heeft als je wel tijd voor jezelf neemt, zoals: productiever zijn, betere beslissingen nemen, niet op het laatste moment iets af hebben, relaxter zijn, geen hoofdpijn hebben et cetera.
- Wat ook helpt is om te kijken naar het grotere plaatje. Waartoe draagt het bij als je voor jezelf kiest met betrekking tot jouw hogere doel of het hogere doel van de organisatie?
- Op het moment dat er dan een teamlid komt met een verzoek en je wilt voor jezelf kiezen, oefen met nee zeggen en houd je lijstje met de bovengenoemde voordelen erbij. Je gaat ‘Voor jezelf kiezen’ vanuit een ander perspectief zien.
Wil je weten hoe je gemakkelijker voor jezelf kunt kiezen en vanuit een ander perspectief kan kijken? Volg dan mijn online training. Download in ieder geval mijn gratis e-book met vijf tips hoe je je hoofd even uitzet!
